"O punto da felicidade" mergúllanos no ritmo cada vez máis acelerado da subministración de alimentos e da aparición de novos procesos tecnocapitalistas. A película lévanos desde escuras cociñas e estudos de publicidade de alimentos ata almacéns xestionados por intelixencia artificial. Un repartidor atravesa a cidade en bicicleta ata un remolque improvisado onde os traballadores preparan hamburguesas. Robots movidos por algoritmos zoan por unha extensa rede de caixas e unhas impresoras 3D amontoan capas de datos xerados por computador para producir alternativas alimentarias. Baseándose no concepto de palatabilidade óptima, O punto da felicidade revela a relación entre a automatización e o traballo humano, e o modo en que se entrecruzan a estética e a política alimentarias. Xunto con "Future Foods" (2020) e "Agrilogistics" (2022), completa unha triloxía sobre réximes alimentarios escópicos.

O reino vibrante e táctil faise perceptible sensualmente con medios fílmicos puristas. Esta viaxe cinematográfica combina imaxes en cámara con raiogramas, onde o bosque transfírese directamente ao material fílmico. O resultado é unha complexa colaxe que establece habilmente unha conexión entre o cinema estrutural tradicional e a urxente cuestión da actual crise climática.

O recordo dunha nena sobre un neno chamado Moon.

Unha muller soña co criptógrafo estadounidense Hal Finney. Unha grave crise económica afecta o mercado das criptodivisas, decenas de miles de persoas están crioxenizadas á espera dun futuro mellor. Están suspendidos ou caendo ao baleiro? Que estraña relación temos co futuro?